عشق بی قید و شرط

عشق بی قید و شرط

همه ما دوست داریم که بی قید و شرط دوست داشته شویم یعنی شریک زندگیمان ما را همانگونه که هستیم بپذیرد و تقاضای تغییر از ما نداشته باشد. بدیهی است که این خیلی ایده ال گرایانه است بخصوص اگر فکر نکنیم که خود ما چگونه می توانیم کاری کنیم که ما را بپذیرند. آیا خود ما هم باید فعالیتی داشته باشیم؟

واقعیت این است که عشق بی قید و شرط را شاید فقط در رابطه والد و فرزندی می توان یافت. بسیاری از افراد فقط همان عشق را تجربه کرده اند و در بزرگسالی نیز به دنبال همان نوع پذیرش هستند حال آنکه اکنون بالغ شده اند و طرف مقابل نیز درخواستهایی دارد که اگر نادیده انگاشته شود می تواند رابطه را خدشه دار کند.

افراد ازدواج می کنند تا در کنار فردی دیگر رشد خود را ادامه دهند. لیکن اگر شریک زندگی آنها به دنبال رشد نباشد و فقط دنبال والدی باشد که هیچ انتظاری از او نباید داشته باشد ممکن است احساس کند که در دام بدی گیر کرده است. بنابراین باید توجه داشته باشیم که خصوصیات نامطلوب ما تا چه حد برای دیگران قابل تحمل است و باید بپذیریم که ما هم نیاز به تغییراتی در خود داریم و این را به همسر خود نشان دهیم که من به دنبال رشد و تغییر هستم و در این مسیر به کمک تو نیاز دارم.

از طرف دیگر خود ما چقدر می توانیم عشق بی قید و شرط نثار همسرمان کنیم؟ آیا اینکه از او می خواهیم تغییر کند به معنی آن نیست که او را همانگونه که هست نمی پذیریم؟

نکته مهم دیگر در این زمینه آن است که برخی از زوجین با این تصور وارد ازدواج می شوند که باید در هر شرایطی به همسرشان عشق بورزند و با این تفکر هرگونه سوء رفتار همسر را تحمل می کنند. این افراد در واقع دارند نوعی خود آزاری می کنند که دلایل خاص خودش را دارد.

در مجموع باید به این نکات در رابطه زوج دقت داشت:

• عشق بی قید و شرط نوعی فانتزی کودکانه است و باید خود را از آن برحذر داشت. عشق بالغانه رابطه ای دوطرفه است که هر دو نفر باید برای تحکیم آن بکوشند.
• بی قید و شرط خواستن عشق می تواند یا باعث توقعات زیاد از همسر شود که نشاندهنده تمایلات خودخواهانه در طرف است یا اینکه باعث شود فرد به گونه ای نامعمول همه خصوصیات منفی طرف مقابل را بپذیرد و از او درخواست تغییر نداشته باشد. این حالت دوم بیشتر در افرادی دیده می شود که وابستگی غیرمعمولی به همسر خود دارند و فکر می کنند بدون حمایت از همسر قادر به گذران زندگی خود نیستند.
• ولی نکته امیدوار کننده ان است که اگر هر دو نفر در زندگی مشترک بپذیرند که هر دو نیاز به تغییر دارند و خصوصیات نامطلوب همدیگر را تا تغییر تحمل کنند نتیجه ازدواج خیلی مطلوب بوده و می تواند به رشد هر دو طرف منجر گردد.
• و در نهایت در صورتی که هر یک از زوجین بخواهد فقط طرف مقابل را تغییر دهد و در این راه از همسر خود ایراد بگیرد بدون آنکه به خودش نگاهی داشته باشد نتیجه ای بسیار نامطلوب در انتظار این ازدواج خواهد بود.