زندگی با افرادی که دچار اختلال شخصیتی هستند کار اسانی نیست و اگر والد انسان دچار این مشکل باشد تاثیرات عمیقی بر کودک به جا خواهد گذاشت. در این مقاله اثرات احتلال شخصیت نمایشی والدین بر کودک مورد بررسی قرار خواهد گرفت. 

والدین با اختلال شخصیت نمایشی

فرزندان افراد مبتلا به اختلال شخصیتی همواره با مشکلات زیادی در رشد خود مواجهند.یکی از این اختلالات که می تواند اثرات زیادی بر فرزندان بگذارد اختلال شخصیت نمایشی است.خصوصیات بارز این افراد که در مقالات مربوطه نیز مورد اشاره قرار گرفته است عبارتند از:نیاز مبرم به جلب توجه و تایید دیگران،عدم توانایی ابراز همدلی،زندگی پر از تنش،روابط جنسی خارج زناشویی،عدم ثبات در رفتار و تصمیم گیری،و اولویت دهی به خودشان در روابط.

نیاز این افراد به توجه باعث می شود که ناخوداگاه در رقابت با کودک خود برای جلب توجه قرار گیرند.یکی از نیازهای اساسی کودکان برای رشد آن است  که توسط والدین دیده شده و مورد تایید قرار گیرند.لیکن این نیاز با نیاز والد در دیده شدن در تضاد است.این والدین زمانی که مورد توجه نباشند به هر طریقی که شده توجه را به سمت خود منحرف می کنند .اگر به روشهای مسالمت امیز مثل لباس زیبا،عشوه گری، ارایش،ونمایش توانایی ها نتوانند به این هدف دست یابند ممکن است با ایجاد قشقرق  و ناراحتی در خانواده این کار را انجام دهند و لذا کودک با محیطی پر از تنش مواجه خواهد بود.این کودکان ممکن است برای ارام کردن جو خانه حاضر شوند که توجه از سمت انها برداشته شده و به والد مربوطه منعطف گردد.همچنین خود این کودکان در عین نیاز به توجه مجبورند منبعی برای تامین توجه به والد شوند.

این افراد رابطه های خود را بسیار نزدیک تر از آن نشان می دهند که هست.همچنین ممکن است برای جلب توجه و تایید دیگران به روابطی خارج زناشویی تن دهند.این مسایل باعث می شود که بیشتر مواقع بر سر روابط با دیگران با همسر خود دچار مشکل شوند. و در نتیجه کودک در محیطی پر از تنش بزرگ می شود.محیطی که در ان احساس امنیت و ارامش وجود ندارد.

یکی دیگر از مشکلات این افراد آن است که همیشه خودشان را در درجه اول اهمیت  قرار می دهند حال آنکه وظیفه والدی ایجاب می کند فرد از خودگذشتگی داشته باشد.این مساله هم باعث می شود که کودک در مواقع نیاز اطمینان از حضور والد خود نداشته باشد و در واقع نوعی وابستگی ناایمن در کودک شکل بگیرد گه تا اخر عمر نتواند روی کمک و حضور دیگران حساب باز کند.در واقع فرزندان این افراد هم باید توجه به والد را تامین کنند و هم اینکه خودشان حامی خودشان باشند. در نتیجه ممکن است با نوعی شخصیت مستقل کاذب در این کودکان مواجه شویم.یعنی کسی که آن قدر خود را مستقل می پندارد که هیچ وقت حاضر نیست از دیگران کمک بگیرد.

این افراد با توجه به اهمیت جلب توجه در روابطشان نمی توانند تصمیمهایی ثابت بگیرند و لذا نمی توان روی حرف آنها حساب باز کرد. در واقع در چشم فرزند  والدی قاطع و مقتدر نیستند که این خود می تواند باعث احساس ناامنی و اضطراب در کودک شود.همین خصوصیت موجب خواهد شد که نتوانند تاثیرگذاری مناسبی بر کودک خود داشته باشند.

یکی از روشهای این افراد برای جلب توجه ،خود را به بیماری زدن یا شدیدتر نشان دادن علایم بیماری خود است.لذا همسر و فرزندان این افراد یا باید خیلی به انها توجه کنند یا اینکه مجبورند پرستار خوبی باشند!

این کودکان وقتی بزرگ شوند متوجه رفتارهای بچه گانه والد خود شده و این باعث شرمساری آنها در برابر دیگران نیز می شود.این شرمساری را می توان به صورت گوشه گیری از جمع یا اضطراب در موقعیتهای اجتماعی که همراه والد هستند مشاهده کرد.

 

   تاریخ ثبت: 1394/05/05     |     تعداد بازدید: 1708 | |
دیدگاه کاربران
همکاران سایت
  • روانپزشک-رواندرمانگر:دکتر محسن حافظی تحصیلات خود را در پزشکی عمومی در سال 1375 و در رشته تخصص اعصاب و روان در سال 1382 در دانشگاه علوم پزشکی...
Fatal error: Call to undefined function apache_getenv() in /var/www/vhosts/ravanpezeshkonline.com/httpdocs/APPs/DCMS/DCMSUtils/Statistic/tpro.php on line 32